Wednesday, November 9, 2016
ಅತ್ತಿದ್ದು ಸಾಕು
ಅತ್ತಿದ್ದು ಸಾಕು ಅಮ್ಮ ನೀನಿನ್ನು
ನಾನಿರುವೆ ಒರೆಸಲು ಕಣ್ಣ ನೀರನ್ನು
ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ನೀ ಪಟ್ಟ
ಪಾಡು ಬೇಡ ಬೇರಾರಿಗೂ
ಅಪ್ಪ ಎನ್ನುವ ಪಟ್ಟ ಹೊತ್ತವ
ದುಷ್ಟ ಬೇಡ ಬೇರಾರಿಗೂ
ನಿನ್ನ ಬಳಸುವಾಗಿದ್ದ ಕಾಳಜಿ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬದುಕಿಸುವಾಗ ಅವನಿಗಿಲ್ಲ
ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ಬದುಕುವುದೇ ಕಷ್ಟವಿರುವಾಗ
ತಾಯಿ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದನಲ್ಲ
ಬೀದಿಯಲ್ಲೇ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬದುಕು
ನನಗೆ ನೀನು ನಿನಗೆ ನಾನು ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ
ನೋಯದಿರು ತಾಯಿ ನೀನು
ಸದಾ ನೆರಳಾಗಿರುವೆ ನಾನು
ಮೈಗೆ ಬಟ್ಟೆ ಇರದಿದ್ದರೇನು
ನಿನ್ನೊಲವ ಬಿಸಿಯಪ್ಪುಗೆ ಇರಲು
ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಪಹಪಿಸಿದರೂ
ಹಂಚಿ ತಿನ್ನುವ ನಿನ್ನ ಮನವಿರಲು
ನಿನ್ನ ನೋಯಿಸಿದ ಜಗಕ್ಕಿರಲಿ
ನನ್ನದೂ ಒಂದು ದಿಕ್ಕಾರ
ನೀ ಅನುಭಿಸಿದೆಲ್ಲಾ ಅನುಮಾನವ
ಅಭಿಮಾನವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಪಡೆವೆ ಸಂಸ್ಕಾರ
ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಿಲ್ಲಬೇಕು ಸಮಾಜ
ನಮ್ಮದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಕಂಡು
ತಲೆ ಎತ್ತಿ ಬಾಳಿ ಬಾಳಿಸುವೆ
ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನೊಲವಾಮೃತ ಉಂಡು
1156ಎಎಂ07112016
ಅಮುಭಾವಜೀವಿ
Labels:
ಕವನ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment