ಕವಿತೆ

ಒಂದೊಂದೇ ಹನಿಗಾಗಿ ಕಾದುಕುಳಿತ

ಬಯಲ ಬವಣೆಯ ಬದುಕು ನನ್ನದು

ಮೋಡ ಕಟ್ಟಿದರು ಮಳೆ ಸುರಿಯಲಾರದು

ಬಾಯಾರಿದ ಒಡಲು ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟಿಹುದು

ಅದೇಕೋ ಕಾಣೆ ಬಯಲೆಂದರೆ

ಮಳೆಗೇಕೋ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೇ

ಬಂದದ್ದಕ್ಕಷ್ಟೇ ತೃಪ್ತಿಗೊಳ್ಳದೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ

ಬಿರುಕು ಮುಚ್ಚಲು ಅದು ಸಾಕಾಗೋಲ್ಲ

ಬತ್ತಿದ ಕೆರೆ ಕಟ್ಟೆಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ

ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಯವಾಗಿದೆ

ಅಂತರ್ಜಲವೆಂಬ ಜೀವಜಲ

ಸಿಕ್ಕುವುದು ಕೂಡ ದುರ್ಲಭವಾಗಿದೆ

ಮನುಜನ ಅಟ್ಟಹಾಸದ ಪರಮಾವಧಿಗೆ

ಶಿಕ್ಷೆ ಮಾತ್ರವೇ ಏಕೆ ನನಗೆ

ಎಲ್ಲ ಜೀವಗಳ ಸ್ವತ್ತು ನಾನೆಂಬುದ 

ಮರೆತ ಮಾನವ ಹಾಳಾಗೈದ ಆಸೆಗೆ

ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಗೂ ಸಾಕಾಗದು ಈ ತುಂತುರು

ಬಾಯಾರಿಕೆ ಕಟ್ಟುತ್ತಿದೆ ಉಸಿರು

ಬಸಿರು ಬಂಜೆಯಾಗುತ್ತ ಸಾಗಿದರೆ

ಬದುಕಿನಸ್ತಿತ್ವಕೆ  ಕುತ್ತು ತಂದಿದೆ

0253ಪಿಎಂ09102022

*ಅಮುಭಾವಜೀವಿ ಮುಸ್ಟೂರು*