ಕವಿತೆ

ಬಾಳ ಸಾಗರದ 

ತೀರದಾಸೆಗಳ ಮೇಲೆ 

ನಗುವಿನಲೆಯಲಿ ತೇಲುವ

ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ಎದೆಯ ನೆಲದ ಮೇಲೆ 

ತಂಗಾಳಿ ತೀಡಿದಾಗ

ಹಾರಾಡುವ ಮುಂಗುರುಳ

ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ಬಳುಕೋ ಬಳ್ಳಿಯ ಚೆಲುವೆ 

ನಿನಗೇಕೆ ಹೇಳು ಬಂಗಾರದೊಡವೆ

ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೊಂಗಿರಣಕೆ

ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ನಿನ್ನ ಪಾದಸ್ಪರ್ಶಕಾಗಿ

ಓಡೋಡಿ ಬರುವ ತೆರೆಗಳ ಸಾಲಲಿ

ಸೇರಿಹೋದ ಮರಳ ಕಣಕೂ

ಮಧುರ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ಹರೆಯದ ಮಧು ನೀನು

ಕರೆಯದೇ ಬರದಿರದು ದುಂಬಿಯೊಂದು

ನಿನ್ನಂದ ಕಂಡು ಮೈಮರೆತಿರಲು

ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ಸಾಗರ ಗರ್ಭದ 

ಮುತ್ತುಗಳ ರಾಶಿ

ಕಾಯುವೆ ಕಾವಲುಗಾರನಾಗಿ ಅಹರ್ನಿಶಿ

ಆ ದಂತಪಂಕ್ತಿಯ ಹೊಳಪಲ್ಲಿ

ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡಿದೆ 

ನೀನೊಂದು ಬಾಡದ ಪುಷ್ಪ 

ನಿನ್ನಂದ ನಿತ್ಯ ಬೆಳಗೋ ಬೆಳ್ದಿಂಗಳ ದೀಪ

ನೆನಪುಗಳ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಿದ 

ಒಲವಿನ ಅಧಿದೇವತೆ ನಿನಗೆ ಶರಣು

0245ಪಿಎಂ17022022

*ಅಮುಭಾವಜೀವಿ ಮುಸ್ಟೂರು*