ಹೆತ್ತ ಜೀವ ಅಲ್ಲಿ
ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಮಲಗಿದೆ
ಪುಟ್ಟ ಹೃದಯವಿಲ್ಲಿ
ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದೆ
ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಕರೆವಾಗ
ಕಂದ ಎಂದು ಕರೆಯದೀಗ
ಗರ್ಭದಲಿ ಜಾಗ ನೀಡಿ
ಮಡಿಲಲಿ ಜೋಗುಳ ಹಾಡಿ
ತುತ್ತನಿಟ್ಟು ಹಸಿವ ದೂಡಿ
ಬೆಳೆಸಿದ ತಾಯಿಗೆ ಸಾಟಿ ಯಾರು
ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ಅದು ಅಮ್ಮಾನೇ
ಅವಳಿಲ್ಲದ ಬಾಳಲಿ ನಾ ಒಂಟಿನೇ
ಅಕ್ಕರೆ ತುಂಬಿದ ಅನುಭಾವ
ಚೂರೂ ಇಲ್ಲ ಅಹಂಭಾವ
ದೇವರಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲು ತಾಯಿ
ಎಷ್ಟು ಸಹಿಸೀತು ಈ ನೋವ
ನಗುವ ಮರೆತು ಕೂತಿರಲು
ತವರಿಲ್ಲ ಇನ್ನು ಬದುಕಿನಲು
0734ಎಎಂ24072022
*ಅಮುಭಾವಜೀವಿ ಮುಸ್ಟೂರು*
No comments:
Post a Comment