ಕವಿತೆ

ಮಾತು ಮೂಕವಾಗಿದೆ

ಹೃದಯ ಭಾರವಾಗಿದೆ

ಹೆತ್ತ ಒಡಲು ಕಷ್ಟ ಪಡಲು

ಅಸಹಾಯಕವಾಗಿವೆ ಕೈಗಳು

ಪ್ರೀತಿ ಕೊಟ್ಟ ಜೀವ ಹಾಸಿಗೆ ಹಿಡಿದಿರಲು

ಅನಾಥ ಭಾವ ಕಾಡಿದೆ ಹಗಲಿರುಳು 

ನನಗೇ ಏಕೆ ಇಂಥ ಶಿಕ್ಷೆ

ಅಂತ್ಯವಿರದ  ಈ ಪರೀಕ್ಷೆ 

ನೋಡಲಾಗದ ಕಂಗಳಲಿ

ಬರೀ ಕಂಬನಿಯು ಜಿನುಗಿದೆ

ಮೌನ ತಳೆದ ವದನದಲಿ

ನಗುವದೇಕೆ ಮಾಯವಾಗಿದೆ

ಜಗವ ತೋರಿದ ಜನುಮದಾತೆ

ಮಲಗಿದಳೇಕೆ ಮಾತಾಡದಂತೆ

ಉಸಿರು ಹೆಸರು ಎಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟು 

ಹಸಿವೆಯನ್ನು ಬಹು ದೂರವಿಟ್ಟು

ಸಹಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಕಷ್ಟಗಳ ಬದಿಗಿಟ್ಟು 

ಸಾ(ವ)ಸಿವೆಯನರಸಿ ಹೊರಟರದೇನು ಗುಟ್ಟು

ಎದೆಯೊಳಗಿನ  ಅನಾಥ ಭಾವ 

ತಡೆಯಲಾಗದು ಈ ನೋವ

0631ಎಎಂ24072022 

*ಅಮುಭಾವಜೀವಿ ಮುಸ್ಟೂರು*