*ನಿತ್ಯಾರಾಧನೆ* ಕವಿತೆ ನೀನೇಕೆ ನನ್ನಲಿ ಬೆರೆತೆ ನೀನಿರಲು ನನ್ನ ನಾ ಮರೆತೆ ಭಾವದ ಅಲೆಯಲಿ ತೇಲುತ ಬಂದೆ ಕಾವ್ಯವು ಕರೆಯಲು ನಾನಿಲ್ಲಿ ನಿಂತೆ ಬರೆಯುತ ಬೆಳೆಸಿತು ಕವಿತೆ ಜಗ ಹೇಳುತಿದೆ ನಾನು ಕವಿಯಂತೆ ಅನುಭವವ ನಾ ಹಂಚಿಕೊಂಡೆ ಅನುಭಾವವ ಅದರಲಿ ಬಿಂಬಿಸಿ ಬರೆದೆ ಅಭಿಮಾನವ ತಂದಿತು ಕವಿತೆ ಅವಕಾಶಕೆ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಕೊರತೆ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಆಲಾಪನೆಯು ರೋಷನ್ ಆಕ್ರೋಶದ ವೇದನೆಯು ಪ್ರಕೃತಿ ಚೆಲುವಿನ ಬಣ್ಣನೆಯೂ ಎಲ್ಲಾ ಕವಿ ಕಲ್ಪನೆಯೂ ನಗುವಿನ ನಲಿವಿನ ವರ್ಣನೆ ನೋವಿನ ಅಳುವಿನ ಭಾವನೆ ಕಾವ್ಯವು ಕವಿಯ ಕಲ್ಪನೆ ಕವಿತೆಯೇ ಅವನ ನಿತ್ಯಾರಾಧನೆ ಜಗವನೆ ಮರೆಸಿತು ಜಗಕಾವರಿಸಿತು ಜನುಮದೊಡನಾಡಿ ಭಾವವು ನೀಗಿತು ಬದುಕಿನ ಭಾವದ ಹಸಿವು 0555ಎಎಂ22092017 *ಅಮುಭಾವಜೀವಿ*